13 Ocak 2012 Cuma

Diploması Kültürü, Öfke ve Fransa

Dişe diş, kana kan! Bizim sahip olduğumuz anlayış, kültür bizi hep bu çözüm noktasına getiriyor.

Fransa'nın daha tarihciler, bilimadamları, politikacılar tarafından tartışılıp bir noktaya varılmamış ve sözde olan bir soykırımı üçüncü bir ülke olarak kabul etmesi, iç siyaset dinamiklerini dış siyasete alet etmesi kabul edilemez bir durum. Böyle bi durumu Avrupa Birliği'nin güç dengeleri açısından ikinci büyük, G-8 ülkelerinden biri olan bir devletten görmek daha da kabul edilemez bir durum.

Peki ya Türkiye?

Fransa'yla yaşanan son olaylardan sonra herkesin tepkisi aynıydı. "Cezayir soykırımını mecliste kabul edin".

Benim düşüncem bu noktadan oldukça farklı, Fransa'da Sarkozy'in yaptığı bu hamle yaklaşan cumhurbaşkanlığı seçimlerinde kendine avantaj sağlamaya amaçlayan ve halk tarafından çokta karşılık gören bir hamle değil. Peki siz Cezayir soykırımını kabul edin diyerek bu tasarı teklifine soğuk bakan Fransız halkınıda karşınıza aldığımızın farkında mısınız?

Sizi ateşli bir silahla vuran kişiyi sizde vurmaya çalışırmıydınız? Sizce adelet ve denge bu şekilde sağlanabilir mi?

Sarkozy

Bence yapılması gereken, Sarkozy'ın yaptığı bu manevranın devlet etiğine ve diploması geleneğine yakışmadığını doğru bir dille tüm Fransa ve Dünya'ya anlatmaktır, ayrıca olası seçim rakibine vakıflar, dernekler aracılığıyla seçim yardımı yapmakta bir seçenek olarak devletimizin önünde duruyor.

Bizimde bunun Fransız halkının iradesiyle seçilmiş olan meclisin çok küçük bir kısmı tarafından oylandığını ve geçirildiğini tekrar hatırlamamız ve getirisi daha fazla olan aksiyonlarda bulunmamız gerekiyor.










Blog Archive